غذاهای پشتیبان رشد بدن

معرف بیوره برای شناسایی پروتئین ها(غذاهای پشتیبان رشد بدن )

¢عنوان آزمایش : غذاهای پشتیبان رشد بدن

 

¢هدف از اجرای آزمایش: بررسی و اثبات وجود پروتئین در مواد  

 

غذایی

 

نتیجه آزمایش: شیر و سفیده تخم مرغ مورد استفاده در این آزمایش 

پروتئین دارند ولی آب میوه فاقد پروتئین است.

 

¢نکته:

¢ الف)بهتر است حجم شیر و سفیده تخم مرغ در لوله های

 

آزمایش برابر باشد.

 

¢ب) هنگام افزودن معرف بیوره نباید لوله های آزمایش را تکان داد.

 

¢ج) می توان در این آزمایش از مواد غذایی دیگر مانند آب گوشت

پخته، پنیر ، ماست ، کره ، برنج و حبوبات پخته نیز استفاده کرد

 

معرف بیوره : بیوره معرف پروتئین ها میباشد این معرف شامل

 

 

 سولفات مس و هیدروکسید سدیم میباشد که در واقع ماده اصلی آن 

 

 

سولفات مس میباشد. رنگ این معرف حدودا آبیرنگ است.

 

 

¢+ +Cu2 با پیوندهای پپتیدی پروتئین ها = کمپلکس بنفش رنگ

 

 

¢از آنجایی که پروتئین ها هم گروه آمین و هم گروه کربوکسیل

 

شان اکثرا درگیر پیوند است، نمی توان از آزمایش های آمینو

 

اسیدی برای تشخیص آنها استفاده کرد.بنابراین از معرف بیوره

 

برای شناسایی آنها استفاده می شودو درصورتی که رنگ مایل

 

 به بنفش ایجاد شود نشان از وجود پروتئین و مثبت بودن

 

 آزمایش است.

 

¢اساس کار : اساس روش بیوره این است که یون مس دو

 

 ظرفیتی (cu2) در محیط قلیایی با عامل آمین پیوند های 

 

پپتیدی، کمپلکس آبی رنگی ایجاد میکند که در طول موج

 

nm540جذب دارد. به دلیل اینکه مولکول بیوره نیز همین

 

کمپلکس آبی را باcu2 تشکیل می دهد، این آزمایش بیوره نام

 

دارد.

 

¢ نتیجه آزمایش :درست شدن حلقه ی بنفش رنگ بین دو فاز

 

بیانگرو نشان دهنده ی وجود یون مس در بیوندهای ببتیدی

 

است و وجود حداقل دو پیوند ببتیدی را در محلول مد نظر

 

ازمایش را به اثبات رساند و هر چه تعداد پیوند ها پپتیدی

 

بیشتر باشد ، شدت و غلظت رنگ بنفش بیشتر خواهد بود.

¢طرز تهیه بیوره: به یک لیتر محلول سود

 

 10درصد 25 میلی لیتر محلول سولفات 

 

مس 3درصد بیفزائید.

(3 گرم سولفات مس را به100 میلی لیتر

 

آب اضافه کنید محلول 3درصد ساخته

 

خواهد شد)

این محلول در صورت ماندن خراب

 

 می شود پس باید تازه تهیه شود.

محلول را در ظرف پلاستیکی و در جای تاریک نگهداری

نمایید .برای اینکه محلول را برای مدت زیادی نگهداری

کنید , می توانید 1.0g پتاسیم یداید ( Potassium Iodide ) به آن اضافه کنید , تا مانع احیای مس

شوید

در این فیلم تاثیر معرف بیوره را بر چند ماده غذایی مشاهده می کید

دریافت
 

چند پرسش :

 محلول بیوره، شناساگر پروتئین هاست. کدام یک از مواد مورد آزمایش پروتئین دارد؟ 

شیر و سفیده تخم مرغ

کدام یک از مواد مورد استفاده در آزمایش، پروتئین بیشتری دارد؟

سفیده تخم مرغ

 

 

چاه آرتزین(فوران آب های زیر زمینی )

چاه آرتزین

´چاه آرتزین (به انگلیسی: Artesian) گونه‌ای چاه (ساخته انسان) است که یک جریان آب دائمی را تامین می‌کند. در چاه آرتزین، آب با فشار مربوط به موازنه آب‌های ساکن (فشار هیدروستاتیک) مجبور به بالا آمدن از دهانه چاه می‌شود بدون اینکه نیاز به وارد آوردن نیرویی دیگر باشد. این فشار به علت مخرج چاه است که در عمقی زیر سطح منبع آب قرار دارد

´عمق چاه‌های آرتزین متفاوت است. گروهی از این چاه‌ها تنها چند متر عمق دارند اما ژرفای پاره‌ای از آنها به صدها متر می‌رسد. چاههای آرتزین به ویژه برای آبیاری مناطق نیمه خشک مانند دشت‌های بزرگ ایالات متحده آمریکا و قسمت‌هایی از استرالیا با ارزش هستند.

´هرگاه ارتفاع آب در داخل چاه بالاتر از سطح لایه آبدار اطراف آن باشد یا تحت فشار از چاه بیرون بریزد چاه آرتزین گویند.

 

´ریشه‌شناسی نام آرتزین برگرفته از کلمه آرتویز (به انگلیسی: Artois) است که نام استانی قدیمی در فرانسه است . قدیمی‌ترین چاههای آرتزین حفر شده در این ناحیه مشاهده شده‌اند.

آب باران به داخل زمین نفوذ می کند و می رود تا می رسد به شن یا سنگ های سوراخ سوراخی که در میان دو لایه از سنگ های محکم و نفوذناپذیر قرار گرفته اند. آنگاه در اطراف چنین آبی فشار جمع می شود، و سپس هنگامی که سوراخی به مخزن آب بزنند، آب با فشار بیرون می جهد. البته چاه آرتزین را می بایست در جایی زد که پایین تر از سطح نفوذ آب به داخل زمین باشد.

هرگاه ارتفاع آب در داخل چاه بالاتر از سطح لایه آبدار اطراف آن باشد یا تحت فشار از چاه بیرون بریزد،چاه را چاه آرتزین گویند

چاه آرتزین، چاهی است که آب به صورت جهنده از آن خارج می شود بدون آن که، نیاز به پمپ داشته باشد. با ساخت ماکتی مشابه مناطق تحت فشار، می توان جهش آب از چاه آرتزین را مشاهده کرد.

وقتى بخواهیم مقدار قابل توجهى آب از زیر زمین برداشت کنیم، به دنبال یک آبخوان مى گردیم. آبخوان یا سفره آب زیرزمینی، لایه یا لایه هایى از

رسوبات با سنگ هاى نفوذپذیر اشباع از آب در زیر زمین است که آب بتواند به آسانى در آن حرکت کند. رسوبات سخت نشده ی ماسه، شن، ریگ

و غیره معمولاً از نظر تشکیل آبخوان بسیار مناسب اند. برخى از سنگ ها، مثل سنگ آهک، ماسه سنگ و حتى سنگ هاى آذرین و دگرگون شده

نیز، در صورت داشتن منافذ انحلالى، شکستگى، یا هوازدگى مى توانند آبخوان تشکیل دهند.

رس ها، گرچه تخلخل زیادى دارند، به علت نفوذپذیرى خیلى کم، قادر به تشکیل آبخوان مناسبی نیستند.

آبخوان تحت فشار و چاه آرتزین

آبخوان را معمولاً به دو نوع آزاد و تحت فشار تقسیم مى کنند. در آبخوان آزاد، سطح ایستابى،

سطح فوقانى منطقه اشباع را تشکیل مى دهد.

وقتى چاهى در یک لایه ی آب دار آزاد حفر شود، تراز آب در چاه نمایانگر سطح ایستابى در

آن نقطه است. فشار در سطح فوقانى لایه آب دار آزاد(در سطح ایستابى) برابر فشار اتمسفر

است.

در آبخوان تحت فشار، لایه نفوذپذیر بین لایه هاى نسبتاً نفوذناپذیرى محصور شده است. بنابراین،

سطح فوقانى منطقه اشباع ، تحت فشارى بیش

از فشار اتمسفر است. آب باران و غیره از جایى که لایه نفوذپذیر در سطح زمین بیرون زدگى دارد،

وارد آن مى شود، که به آن منطقه تغذیه یاآبگیرى مى گویند. وقتى چاهى تا یک سفره تحت فشار

حفر شود آب در آن بالا مى آید. ارتفاعى که آب تا آنجا بالا مى آید، با سطح پیزومتریک

مشخص مى شود. در برخى نقاط، سطح پیزومتریک بالاتر از سطح زمین است و در نتیجه، آب خود

به خود از دهانه چاه بیرون مى ریزد.چنین چاهى را معمولاً آرتزین مى خوانند.

در آبخوان تحت فشار، لایه نفوذپذیر بین لایه هاى نسبتاً نفوذناپذیرى محصور شده است. بنابراین،

سطح فوقانى منطقه اشباع ، تحت فشارى بیش

از فشار اتمسفر است. آب باران و غیره از جایى که لایه نفوذپذیر در سطح زمین بیرون زدگى دارد،

وارد آن مى شود، که به آن منطقه تغذیه یاآبگیرى مى گویند. وقتى چاهى تا یک سفره تحت فشار

حفر شود آب در آن بالا مى آید. ارتفاعى که آب تا آنجا بالا مى آید، با سطح پیزومتریکمشخص

مى شود. در برخى نقاط، سطح پیزومتریک بالاتر از سطح زمین است و در نتیجه، آب خود به خوداز دهانه چاه بیرون مى ریزد. چنین چاهى را معمولاً آرتزین مى خوانند.

 

در فیلم های زیر نحوه تشکیل چاه آرتزین را مشاهده می کنید

دریافت

 

پاسخ به پرسش ها 

-1 نحوۀ خروج آب را از دهانه شیلنگ در دو مرحله با هم مقایسه کنید.

فشار حاصل از آب سرنگ در دهانه ورودی، سبب فوران آب از دهانه خروجی می شود. در حالی که در مرحله اول، آب به صورت جهشی خارج نمی شد.

2 ساز وکار چاه آرتزین را با این الگو مقایسه کنید.

2 چاه آرتزین، نیازی به پمپ ندارد و به علت بالاتر بودن سطح ایستابی)پیزومتریک( منبع تغذیه نسبت به دهانه چاه،و تحت فشار بودن، آب با فوران خارج می شود.